İlk insan ve ilk peygamberimiz olan Hz. Adem'in oğlu Kabil, ilk kanı akıtmıştı. Öldürmüştü kardeşini hiç acımadan. Sonra pişman olmuştu ama nafile. Kabil'in durumu hakkında bakın Muhammed peygamber ne demiş:

"Yeryüzünde haksız yere öldürülen bir insan yoktur ki katilin günahından bir misli Hz. Adem'in ilk oğluna (Kabil'e) gitmemiş olsun. Çünkü o, haksız öldürme yolunu ilk açandır."

Kabil'in durumu hakikaten çok zor. Adamcağız her katilin günahı kadar günah alıyormuş. Çünkü ilk kanı o akıtmış. Bugünün dünyasında hukuken böyle bir şeyin olduğunu düşünsenize.

Bir adam cinayet işliyor. Sonra hapse giriyor, cezasını görüp çıkıyor. Kimseyi de adam öldürmeye teşvik etmiyor. Sonra yaşı belkide 25-30'a gelmiş yetişkin çocuklarından biri de katil oluyor adamın. Ve sonra çocukla birlikte daha önce hapse girmiş olan adamda hapse atılıyor. Çocuğun suçu katil olmak, babanın suçu ilk cinayet işleyen kişi olmak.

Bana göre bu durum o zamanki toplumun hukuk anlayışının gelişmemesisinden kaynaklanıyor. Peygamber muhtemelen böyle bir şeyin çok adil olduğunu düşünüyordur.


Kaynak:kütübi sitte/ hadis no:4914 / Buhari, Diyat 2, Enbiya 1, İ'tisam 15; Müslim, Kasame 27, (1677); Tirmizi, İlm 14, (2675); Nesai, Ta